وسوسه های مدیران

مهم ترین سنجه ی خود را حاصل کار قرار دهید. شوق به صیانت از مقام و منزلت: مدیرانی که اسیر این وسوسه می شوند بیش از آنکه به نتیجه و حاصل کار شرکت بپردازند و نگران آن باشند، نگران پست و مقام خود هستند، لذا سفارش نویسنده به مدیران این است که: مهم ترین سنجه ی خود را حاصل کار قرار دهید یا این مسئولیت را رها کنید.
آینده شرکتی که شما اداره می کنید برای مشتریان، کارکنان و سهام داران بسیار مهم تر از آن است که آن را گروگان منیت خود کنید.

▪ وسوسه ی محبوبیت:
این انتظار که همکاران، انسان را دوست داشته باشند انتظاری قابل فهم است، اما برای مدیران عامل خطرناک و دردسر آفرین است. مدیران عامل در بعضی مواقع به جای گوشزد کردن تعهدات و مسئولیت به کارکنان سکوت می کنند تا محبوب باشند.
سفارش نویسنده در مورد وسوسه دوم این است که دنبال این باشید که زیردستان در بلند مدت به شما احترام بگذارند و از فکر جنباندن سلسله مهر آن ها بگذرید. زیردستان را دارودسته خود ندانید.
آنها کارکنان مهم و برجسته شرکت هستند و اگر قرار است شرکت ثمره ای از کار خود بردارد آنها بــاید به تعهد ها و تکلیف ها پایبند باشند و از یاد نبرید اگر کارشان یکسره به شکست انجامد، به هیچ وجه شما را دوست نخواهد داشت.

▪ نیاز به گرفتن تصمیم های بی نقص و رسیدن به قطعیت:
عده ای از مدیران در پی ارضای نیاز به دقت و صحت در تصمیم ها، تصمیم گیری را به تعویق می اندازند و کارکنان را نسبت به حاصل کارشان پاسخ گو نمی کنند.
سفارش لینچونی به مدیران عامل در خصوص غلبه بر این وسوسه عبارت است از: شفافیت را بر دقت ترجیح دهید. به یاد داشته باشید اگر به جای انتظار کامل شدن اطلاعات، قاطعانه تصمیمی بگیرید، کارکنان بیش تر یاد می گیرند و اگر تصمیم هایی که در سایه ایجاد شفافیت گرفته می شود، پس از دریافت اطلاعات بیشتر معلوم شود که نادرست بوده، برنامه ها را تغییر داده و علت را توضیح دهید. لازمه ی مسئولیت شما" احتمال اشتباه" است.
تنها آسیبی که ممکن است این کار به شما بزند جریحه دار شدن غرور است. اما اگر بخواهید تصمیم هایی یکسره درست و بی نقص بگیرید، شرکت زمین گیر می شود.